چه کسی میداند من و او گم شده ایم؟

چه کسی بین من واو هزار حسرت گذاشت؟

چه کسی درک نکرد من و او ما شده ایم؟

چه کسی بغض مرا پیش دلش وا نکرد؟

عمر من در گذر است .

نکند روزی بیاید نباشد اثری از دل من؟

نکند روزی نیاید بمیرد دل من در تاب غمش؟

چه کسی حرف مرا پیش خدا شکوه نکرد؟

چه کسی بین من و او هزار صخره گذاشت؟

که نتوان فراموش کرد روز وصال رفتنش.

من و او مرده ایم. مرده یک بوسه.

ولی افسوس حصاری بین ما گشته جدا

که در ان پشت حصار  غم او میخندد

ودر این پشت حصار دل من میمیرد